_

Άνοιξη

Μέσα σε γέλια η καλοσύνη στο τοπίο έχει απλωθεί

και πλέει το φως

Φως ζωογόνο

Ήσυχη η ζωή ειρηνοφόρα

Τα σύννεφα αραιά

Τα δένδρα πρόθυμα

Χυμοί παντού

Μα δίχως αγάπη ελάχιστη

κάθε ψυχή μονάχη τρεμουλιάζει

Θάλασσα

Μυριάδες διαθλάσεις κορυφώνονται

Η ματιά μου έχει εκταθεί

στους ιριδισμούς του τοπίου

Αναπνέω ευωδιές σε κάθε μου βήμα

Αισθάνομαι να ζω σε λουτρό παραμυθιού

και αναψυχής

Σιμώνει η κρυστάλλινη αθωότητα της βραδιάς

Φεγγάρι ολόγιομο πάνω μου

Στιγμή αχόρταγη

σαν τη φωτιά μέσα στη φλόγα

Με νανουρίζει ο απόγειος άνεμος

Ένα δάκρυ κυλά

Αποκοιμήθηκα