Είναι φορές που έχεις την αίσθηση
πως τα νιώθεις όλα
Θέλεις να γράψεις
Να πεις
Να ξεφωνήσεις αυτά που ξέρεις
Αυτά που μπορείς
Πλημμυρίζεις από μια δύναμη απρόσμενη
Από τη σοφία του μυαλού σου
Μα ξεστομίζοντας τα μύχια της ψυχής σου
Ανακαλύπτεις πως εσύ πονάς περισσότερο
Και ξανακουρνιάζεις στον εαυτό σου
Άνοιξη Μέσα σε γέλια η καλοσύνη στο τοπίο έχει απλωθεί και πλέει το φως Φως ζωογόνο Ήσυχη η ζωή ειρηνοφόρα Τα σύννεφα αραιά Τα δένδρα...
Χαρούμενος ο κύκλος των χειλιών σου με χρώμα πορφυρό λαμπερό Κόρη πανέμορφη τρέχω να σε προϋπαντήσω στο φως να ξεναγήσω τα πιο ωραία...
Ανεκλάλητη στιγμή απερίγραπτη Δεν είναι μόνο ο ήλιος που φωτίζει το κορμί της και χρυσίζουν τα μαλλιά της Είναι η φλόγα της αγάπης της...
Comments