Άνοιξα το παράθυρο
Η ευωδιά του πρωινού πλημμύρισε το δωμάτιο
Πόνος θάμπωσε τη θύμηση σου
Θα σε αγαπώ για πάντα
Θα σε ονειρεύομαι για πάντα
Δεν θα ξεχάσω τη φωνή σου
Το χαμόγελό σου
Τα μελιχρά σου μάτια
σαν με κοιτούσαν
με εκείνο το βλέμμα
το ατελείωτο
Μόνος
Μια στυφή πίκρα νιώθω στα χείλη
με επιθυμίες τσακισμένες
Ατενίζοντας τον ορίζοντα
αγκαλιάζω την απλωσιά του πελάγους
τα κύματα που μακραίνουν
παίρνοντας
φέροντας
την αίσθηση
της ανυπαρξίας
Comments